دو غول فضایی جهان، اسپیسایکس متعلق به ایلان ماسک و بلو اوریجین متعلق به جف بزوس، در حال توسعه طرحهایی هستند که امکان سوختگیری مجدد موشکها پس از ترک زمین را فراهم میکند؛ مفهومی که از آن با عنوان «ایستگاه توقف کیهانی» یاد میشود.
ایده سوختگیری مداری نخستینبار در دهه ۱۹۶۰ مطرح شد، اما امروز شرکتهای خصوصی این طرح را در مرکز استراتژیهای خود برای سفر به اعماق فضا قرار دادهاند.
بر اساس برنامههای موجود، هر دو شرکت قصد دارند از سوختهای مایع فوقسرد استفاده کنند. این سوختها در شرایط خلأ فضا تمایل به گرم شدن و تبخیر دارند؛ ازاینرو اصلیترین چالش، طراحی سیستمهای سرمایشی قابلاعتماد در محیط میکروگرانش است که فراتر از صرفاً ذخیرهسازی سوخت عمل کنند.
به گفته کارشناسان، موفقیت این پروژه میتواند مسیر را برای ماموریتهای طولانیتر و سفرهای فضایی دوردست هموار کند.